De onbevangen kerk.
Van oudsher heeft de kerk vaak een bepalende rol gespeeld. In de maatschappij en in het leven van mensen. De invloed van de kerk en de heersende moraal schiep min of meer een christelijke samenleving. Vandaag de dag zie je dat de kerk steeds meer terrein verliest en in plaats van mee te bewegen met de tijd zie je dat de secularisatie en dechristianisering wordt gezien als bedreiging.
Ik dacht lang na over deze zaken en vroeg mij telkens af wat er nu toch aan de hand is. Nu ik de situatie vanuit een historisch perspectief ben gaan bekijken, ben ik gaan begrijpen wat er speelt.
De historische stand van zaken is voor de kerk de norm in een wereld die totaal anders is. Daarbij genomen beseffen veel kerken niet dat zij een uitzonderlijke rol zouden kunnen vervullen die door hen niet wordt gezien.
In plaats van de secularisatie te bestrijden zou de kerk zich onbevangen kunnen herpositioneren. De huidige ontwikkelingen hoeven niet bedreigend te zijn voor de kerk. Door de eeuwen heen heeft de kerk zich steeds weer aangepast aan de omstandigheden.
Een kerk met een strijdvaardige houding zet de verhoudingen onnodig op scherp. Zijn zij juist in het licht van Jezus gaan staan. Juist nu heeft de kerk de onbevangen houding nodig door zich af te vragen wat de mensheid nodig heeft van de kerk. Wat heeft de mensheid nodig van Jezus. Waarin kunnen kerk en maatschappij elkaar een helpende hand toereiken. Waar kunnen ze in voorzien en waarmee wordt de liefde van Jezus uitgedragen.
Kerkzijn anno 2022 zou zoveel kunnen bijdragen in een wereld in nood. Steek de handen naar elkaar uit en draag elkaars lasten.
