Kerkpijn is niet alleen een woord.

Vorig jaar heeft het Instituut van de Nederlandse Taal het woord kerkpijn als nieuw woord van de week benoemd. Het Instituut voor de Nederlandse Taal (INT) (vóór september 2016: Instituut voor Nederlandse Lexicologie, INL) verzamelt en beschrijft de Nederlandse taal- en woordenschat van de 6de eeuw tot heden. Daartoe horen ook alle nieuwe woorden van de Nederlandse taal. Dus ook het woord kerkpijn.

En hoe mooi ik het ook vind dat dit woord bij het Instituut voor de Nederlandse Taal verbonden is met mijn naam, hoe droevig vind ik het tegelijkertijd dat dit woord echt bestaat.

En dat er achter dit woord pijn, verdriet, trauma, manipulatie en onrecht schuil gaat.

Vaak vraag ik aan mensen of ze de pijn, waarmee ze rondlopen, herkennen als kerkpijn. En bijna alle mensen geven aan dat ze het nooit zo hebben gezien, maar nu ze het weten er al een last van hun schouders afvalt en ze hun angsten, verdriet, pijn, moeite met zelfbeeld/eigenwaarde en zelfvertrouwen onder ogen kunnen zien en het een naam heeft.

Kerkpijn, een woord met rouw en verlies om wat niet meer is. Waar mensen niet meer terug kunnen naar de situatie hoe die was en tegelijktijd ook soms zo moeilijk stappen vooruit kunnen zetten.

Kerk&Pijn een combinatie die niet in mijn hoofd past. Dat nooit zou mogen bestaan. Het onrecht dat mensen in sommige gevallen wordt aangedaan gaat mijn verstand soms vele malen te boven.

Kerkpijn… Het heeft een naam, het heeft gevolgen. Het heeft een gezicht in de vele mensen die hier last van hebben en de gevolgen dragen.

Heb je de kerk (al dan niet gedwongen) verlaten? Weet je niet precies wat er met je aan de hand is? Bel me op en we gaan op zoek naar de kerkpijn. Blijf er niet mee rondlopen, er zijn mensen die je willen helpen. Wegwijzers, rolmodellen, coaches. Neem vrijblijvend contact op.